Tijd voor taart!
Inhoudsopgave
Niets is heerlijker dan een vers gebakken stukje taart. Je kan zo’n stukje taart met een paletmes in de keuken op een schoteltje plonken, maar je kan er ook meer van maken. En zijn in de loop van de tijd de mooiste gereedschappen gemaakt om taart mooi uit te serveren aan de visite : denk aan diverse groottes en vormen taartscheppen, voorzien van graveerwerk, gematteerde oppervlaktes, handvatten van agaat, ivoor, ebbenhout etc.
Lange geschiedenis
Taartscheppen bestaan al lang. Ze vinden hun oorsprong in de pasteischeppen die al eeuwen bestaan. Aan het eind van de 19e eeuw werd het ineens chique om voor taart een aparte schep te gebruiken, en de taartschep was geboren. De taartschep is lang – denk aan zo’n 22-25 cm – en bestaat uit een lang stevig handvat met daaraan een vrij lang schepgedeelte. Het schepgedeelte is meestal puntig ovaal, soms met verhoogde zijvleugeltjes.
Verschillende modellen
Daar waar de handvatten eind 19e eeuw van exotische materialen werden gemaakt, wordt sinds begin 20e eeuw de taartschep helemaal uit zilver gemaakt. Er zijn heel veel verschillende modellen voor het handvat gebruikt, meestal was dit model – ofwel de versiering – gelijk aan die van de taartvorkjes en theelepeltjes. Dit vormde samen een complete set, of garnituur [Lees ook: zilveren schepjes voor losse suiker en thee].
Van prijscourant naar huwelijkslijst
Je kon de stukken van een bepaald model zilveren bestek gewoon ‘los’ kopen : ideaal voor een bruidspaar om op hun huwelijksdag vele onderdelen van een bestekset aan alle ooms, tantes, neven en nichten te vragen. Bij de juwelier lagen catalogi van de bestekmakers. Per bestekmodel was er een lange lijst waarop de beschikbare stukken stonden opgesomd. Zo kon het bruidspaar aangegeven wat ze wilden hebben, en ze kregen niets dubbel : de huwelijkslijst was geboren.
Hierbij een voorbeeld van een catalogus uit 1933 – genaamd “prijscourant” – waarin de vele beschikbare stukken van de diverse bestekmodellen staan. Leuk is dat links de items in étuis staan weergegeven : zilver is een zacht materiaal, en moet netjes worden opgeborgen. In zo’n doos met stoffen binnenkant bleef bijvoorbeeld een taartschep mooi, dat wil zeggen onbekrast en beschermd tegen butsen.
In de prijscourant staat boven de taartschep ook een cakeprikker. Je zit dat-ie veel goedkoper is dan een taartschep ; hij is lichter en dus was er minder zilver nodig om ‘m te maken. Van die cakeprikkers zijn er nog steeds heel veel te vinden : allemaal aangeschaft door een achterneef of oudtante met net wat minder budget…
PS In de volgende blog meer over deze cakeprikkers!
[su_row][su_column size=”1/2″ center=”no” class=””]
[/su_column] [su_column size=”1/2″ center=”no” class=””]
[/su_column][/su_row]
Uit de catalogus van Gerritsen en van Kempen uit de beginjaren “30 : een overzicht van de verscheidenheid aan vormen en grootten van zilveren taartscheppen, die toen allemaal te bestellen waren via de lokale juwelier.
Lees ook:
Theezeefjes – onmisbaar voor een lekkere kop thee
Bekijk ook de collectie:
Zilveren taart of petit-fourschep