Waarom zou je je verdiepen in zilveren gebruiksvoorwerpen? Bij mij begon mijn interesse met een erfstuk. Toen mijn Oma overleed was ik 22 en ik kreeg 6 zilveren theelepels en een suikerschep. Het was deel van een set; de ander helft – 6 theelepels en een theeduim – ging naar mijn broer. Ik rolde de lepeltjes in een vloeipapiertje, legde ze ergens in een la en dacht er niet meer over na.
Totdat ik op een mooie nazomerdag, vele jaren later, over de antiekmarkt op het Lange Voorhout in Den Haag slenterde. Daar lag op een kraam een grote zilveren lepel. De flinke lepel had precies hetzelfde model als die theelepels van mijn Oma. De dame achter de kraam wist te vertellen dat het een specifiek model betrof, en dat er heel veel verschillende soorten lepels en vorken van gemaakt waren. Mijn interesse was gewekt.
Lepels en vorken in alle maten en soorten
Ik kocht de lepel, die omschreven werd als “van een groot couvert”. Na wat rondspeuren kwam ik terecht in een wereld van grote en kleine couverts, fruitcouverts, dienbestek en nog heel veel meer. Bijzonder gevormde lepels bleken elk een eigen toepassing te hebben. Of, eigenlijk : te hebben gehad. Want de tijd dat zilveren bestek actief gebruikt werd, ligt ver achter ons. Ook de informatie waar al die verschillende lepels voor gediend hebben, bleek een echte speurtocht te zijn.
Dat ene lepeltje…
Na vele jaren van lezen en speuren weet ik ondertussen heel aardig welk model lepel waarvoor bedoeld is. Het is een wonderlijke reis langs spiegeleischeppen, bonbonlepels en sardinevorkjes geworden. Ook weet ik nu, dankzij oude catalogi, beter wat er ooit allemaal gemaakt is. Deze rijkdom aan lepels en lepeltjes vormt nu dus mijn jachtgebied, altijd op zoek naar dat ene stuk dat ik nog niet heb.
Trouwcadeau
Mijn Oma had nooit kunnen bedenken dat haar theelepels de aanleiding zijn geweest voor vele uren speur-plezier. Mijn Oma & Opa hebben de set lepeltjes gekregen voor hun huwelijk. Toen zijn in 1936 trouwden was het sparen voor de uitzet en het verkrijgen van de “missende stukken” op je trouwdag heel gewoon. Ze hadden geen compleet zilveren bestek voor dagelijks gebruik. Alleen deze theelepels, die alleen tevoorschijn kwamen voor de Zondagse theevisite. Een fijne gedachte dat Oma’s zondagse lepeltjes nu bij mij in de kast staan en nog steeds gebruikt worden bij verjaardagen en Kerstdiners.
Opa en oma trouwden in 1936, en kregen zilveren theelepels cadeau. De lepels zijn gemaakt in “model 210” door Gerritsen en Van Kempen. Ze vormden voor mij de aanleiding tot een eindeloze speurtocht om steeds meer bijzondere lepels van dit model te vinden. Ik zal hierover in een aantal blogs vertellen.
Bekijk ook:
Zilveren theelepels & gebaksvorken uit de collectie van Zilver.nl
De collectie zilver bestek en schepwerk in model 210 van Zilver.nl
:quality(80)/blog.zilver.nl/wp-content/uploads/2020/01/bovenste-foto-blog-1-scaled-e1579771948897.jpg.jpeg)
:quality(80)/blog.zilver.nl/wp-content/uploads/2020/01/onderste-foto-blog-SVP-bijschrift-opnemen-scaled.jpg.jpeg)