Theezeefjes – onmisbaar voor een lekkere kop thee

Inhoudsopgave

Wanneer je mooie geurige thee wil hebben, dan gebruik je een mooie kwaliteit losse thee. Je schept wat thee in een thee-ei, en hangt dat in de pot. Het thee-ei dat wij nu kennen, is nog niet zo oud. Om geen thee door je tanden te hoeven drinken, zijn er in het verleden de mooiste voorwerpen gemaakt: theezeefjes en tuitzeefjes in diverse uitvoeringen.

Art Deco zilveren theezeven Blog Zilver.nl — Allemaal theezeefjes met handvat, allen uit dezelfde tijd en van dezelfde maker- maar wat een variatie! Alle lepelbakken zijn in een ander patroon geboord, de randen zijn glad of gehamerd, soms nog voorzien van extra “Amsterdamse School”-nokjes.

Theezeefjes met handvat

Een zilveren theezeefje met handvat is eigenlijk heel simpel : een bolle lepelbak met vele gaatjes, een randje erlangs voor de stevigheid en een steeltje eraan om de zeef vast te houden : zo hield je ‘m boven je kopje wanneer je de thee inschonk. Het leuke is alleen, dat er zoveel creatieve varianten zijn gemaakt. Denk aan een bredere rand, zodat je het zeefje op de rand van het kopje kan hangen. Of aan een zeefje met pootjes, dat op een bijpassend onderschoteltje gezet kan worden. Of een zeefje met bijpassend lekbakje dat zelf op pootjes staat. En het mooie is : ook het theezeefje werd gemaakt in hetzelfde bestekmodel als de rest van het theegarnituur [lees meer in het blog: zilveren schepjes voor losse suiker en thee]. Zo zag de theetafel er verzorgd uit. Ook kon de gastvrouw laten zien helemaal met de tijd mee te gaan door met bestek te pronken in strakke Art Deco modellen.

Zilveren theezeefjes op lekbakjes Blog Zilver.nl — linksvoor een zilveren theezeefje op onderschotel, beide met een geschulpte buitenrand. Leuk detail is dat de versiering op de pootjes onder de bak, gelijk is aan de versiering op de steel. Rechtsachter een theezeef met een bijpassend bakje, dat zelf pootjes heeft. Ook hier zijn de pootjes versierd met hetzelfde bloemetje als het steeluiteinde.

Tuitzeefje

Een tuitzeef is een variatie op het thema. Het principe blijft gelijk : het opvangen van de natte theebladeren voordat ze in je kopje belanden. Dit zeefje hoef je echter niet vast te houden : het heeft een hengseltje, waaraan en splitpen zit. Deze pen klem je in de tuit van de theepot. Wanneer je de thee uitschenkt, moet je goed mikken : je schenkt precies door dit zeefje heen. De bladeren blijven in het ‘hangende mandje” achter.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit getest heb, en het niet makkelijk was. Je moet echt goed mikken in dat bungelende tuitzeefje. Omdat dit zeefje veel kleiner is dan de “hand-zeefjes” is-ie sneller vol. Dat was vroeger met die kleine kopjes geen probleem, maar de soepkommen thee die we nu drinken hebben een flinke maat zeef nodig!

P.S. En hoe serveerde je wat lekkers bij de thee? Laat je verbazen in het volgende blog.