Dat prinsessen bij hun verlovingsaankondiging trots hun verlovingsring laten zien, is een redelijk recente ontwikkeling. Maar al eeuwenlang is een mooie ring het ultieme liefdessymbool.
Napoleon en Joséphine
Inhoudsopgave
In maart 2013 werd tijdens een veiling in Fontainebleau, even buiten Parijs, de verlovingsring verkocht die Napoleon Bonaparte in 1796 schonk aan Joséphine de Beauharnais. Meer dan vijftig bieders bleken interesse te hebben voor dit historisch zo belangrijke juweel, dat uiteindelijk 730.000 euro opbracht, terwijl de ring vooraf op ‘slechts’ 10.000 tot 15.000 euro was getaxeerd. Die spectaculaire opbrengst had niets te maken met de twee stenen, een diamant en een safier van elk nog geen karaat, maar alles met de herinnering aan één van de beroemdste huwelijken uit de geschiedenis.
Symbool sinds mensenheugenis
De mens heeft altijd zijn liefde voor zijn of haar partner willen bevestigen en niets was daarvoor geschikter dan een ring, de gouden band zonder onderbreking. De toevoeging van edelstenen was niet alleen een teken van liefde, maar dikwijls ook een bewijs van rijkdom en status. Er zijn prachtige voorbeelden bewaard gebleven van verlovingsringen uit het verleden. Twee bekroonde of vlammende harten, bezet met diamant en robijn en dikwijls nog aan elkaar verbonden middels een strik, de Engelse loversknot, behoorden van de 17de tot en met de 19de eeuw tot de mooiste exemplaren. Ook twee in elkaar grijpende handen zijn door alle eeuwen heen een geliefd motief geweest voor de verlovingsring.
Gouden vingerring in de vorm van een handdruk uit de Romeinse keizertijd 100-200 na Christus, Collectie Rijksmuseum van Oudheden.
Toi et Moi
De twee stenen in de ring van Joséphine worden in Frankrijk toepasselijk ‘Toi et Moi’ (jij en ik) genoemd. Toen de Franse graaf Henri de Laborde de Monpezat zich in 1966 verloofde met prinses Margretha van Denemarken, schonk hij haar een Toi et Moi van enorme, enigszins vierkante, briljant geslepen diamanten van de Parijse juwelier Van Cleef & Arpels. Een over the top ring, die echter goed past bij de soms extravagante huidige Deense vorstin. Zij draagt de ring overigens niet altijd. Internationaal en door de eeuwen heen bestonden daar dan ook geen regels voor en bovendien werd de verlovingsring soms tevens als trouwring beschouwd.
Toen de latere koningstadhouder Willem III zich in 1676 verloofde met de Engelse prinses Mary, schonk hij haar een ring met een robijn en twee diamanten. De prinses hechtte tijdens haar leven zoveel waarde aan deze ring, dat ze hem in 1687 ook als kroningsring wilde dragen, terwijl daar eigenlijk een andere ring voor was bedoeld. ‘Een robijn ring waarmede ik gekroont ben’, bevindt zich nog altijd in Engels adellijk bezit. Toen zij eind 1695 de robijn uit de ring verloor zag ze dat als een slecht voorteken. Ze liet de steen wel weer zetten, maar durfde de ring niet meer te dragen. Enkele weken later overleed de vorstin.
Té bescheiden?
Prins Charles gaf ooit aan zijn eerste bruid een verlovingsring met een saffier en een diamanten entourage, die ogenblikkelijk bekend werd als ‘Lady Di-ring’. In feite ging het om een klassiek model, geleverd uit de voorraad van hofjuwelier Garrard. Toen prins William dezelfde ring aan zijn bruid gaf, mede als eerbetoon aan zijn moeder, kreeg deze ring pas echt betekenis.
Inmiddels droeg Camilla, de Hertogin van Cornwall, een verlovingsring met een grotere emotionele waarde dan het exemplaar van Diana ooit had gehad. De ring met de smaragd geslepen diamant van Cartier erfde de prins van zijn geliefde grootmoeder, die hem op haar beurt van haar man gekregen had ter gelegenheid van de geboorte van hun oudste dochter. Door deze met andere juwelen, aan haar kleinzoon na te laten, in de wetenschap dat hij ooit door Camilla gedragen zou worden, gaf zij postuum haar zegen aan de verbintenis.
De schoonzuster van Charles’ grootmoeder, de Hertogin van Windsor, kreeg als verlovingsring een enorme smaragd, maar droeg daarnaast ook een alliance- of eternityring, waarvan in de benaming al zo mooi de functie ligt besloten. Allianceringen werden ook gedragen door Elizabeth Taylor. Deze koningin van het witte doek kreeg van haar echtgenoot Richard Burton voor beide huwelijken in respectievelijk 1965 en 1976 een alliancering van haar favoriete Italiaanse juwelier juwelier Bulgari, die samen tijdens de veiling van haar juwelen in 2011 meer dan een miljoen dollar opbrachten, oneindig veel meer dan de intrinsieke waarde op dat moment.
Ook Grace Kelly kreeg op 5 januari 1956 van prins Reinier een alliance-ring van Cartier, bezet met robijnen en diamanten – rood en wit – en dus de kleuren van Monaco. Toen de prins merkte dat deze ring voor Amerikaanse begrippen te bescheiden was, bestelde hij bij Cartier de ring met de smaragdgeslepen diamant van ruim tien karaat, die daarna officieel als verlovingsring werd beschouwd. De alliance-ring is nooit meer gezien…
Diamanten en parels
Het is gebruikelijk geworden voor een groeiend publiek om alles te willen weten over de juwelen van koninklijke huizen. Minder dan een halve eeuw geleden was hier absoluut geen sprake van. De interesse beperkte zich, zeker in Nederland, tot het eventueel bewonderen van de gedragen pracht en praal, die bovendien al gauw ’te veel’ werd gevonden. Onze van calvinisme doortrokken volksaard lag hier aan ten grondslag. Zo weten we bijvoorbeeld niet of de koninginnen Emma, Wilhelmina en Juliana verlovingsringen kregen. Pas vanaf de verlovingen van de prinsessen Margriet en Beatrix werd hier – hoewel nog in bescheiden mate – aandacht aan besteed. Prinses Margriet kreeg een eenvoudige ring met een parel, een verwijzing naar Margarita, het eiland in de Caribische Zee, waar prachtige parels worden gevonden. En marguerite is het Griekse woord voor parel. Ze draagt deze ring overigens slechts af en toe.
Prinses Beatrix kreeg in 1965 van prins Claus een klassieke entouragering, bezet met briljant- geslepen diamanten, die ze sindsdien zonder uitzondering gedragen heeft. ‘Diamonds, all diamonds’, zei ze trots toen een Engelse verslaggever vroeg naar haar ring, terwijl er in Nederland zelf minder aandacht aan werd besteed. Dat was bijna veertig jaar later wel even anders.
Uitgebreid werd melding gemaakt van de verlovingsring met oranje diamant van Maxima Zorreguieta. Een diamant is voor eeuwig, een mooi gekleurde diamant is nog specialer, maar toepasselijker dan een oranje diamant kan bijna niet. Nooit eerder werd met een diamant zo veel symboliek in een juweel gelegd. De oranje diamant werd in overleg met de koning door de Haagse juwelier Steltman in platina gezet, met twee trapeziumvormige diamanten en kleine briljanten. Hoewel koning Willem-Alexander regelmatig juwelen aan zijn echtgenote geeft, bijvoorbeeld met verjaardagen, de geboortes van de dochters en andere feestelijke en memorabele gebeurtenissen, getuigt vooral deze ring van zijn grote liefde voor de koningin.
Lees ook:
Fleur-de-lys, altijd een koninklijke uitstraling
Uitgesproken vorstin, uitgesproken juwelen
Bekijk ook de collectie van Zilver.nl:
Christian Bauer trouwringen en verlovingsringen