Uitgesproken vorstin, uitgesproken juwelen

Uit haar keuze van juwelen blijkt emotie, en betrokkenheid bij verleden en heden. Koningin Margrethe heeft de beschikking over een prachtige collectie juwelen, bestaande uit haar persoonlijke eigendom en kostbaarheden die tot het Deense onvervreemdbare bezit behoren. Tot die laatste behoren ook juwelen die permanent tentoongesteld liggen in het Slot Rosenborg in het centrum van Kopenhagen. De vorstin is zeer goed op de hoogte van het historisch belang van deze verzameling en deed ooit in een interview de opmerkelijke uitspraak: 'Ik tel geen karaten, ik tel eeuwen.'

Tot haar lievelingsjuwelen behoren de exemplaren die bezet zijn met parels, waaronder de parure van prinses Louise van Pruisen, die in 1825 trouwde met de Nederlandse prins Frederik. De keuze voor deze juwelen en andere parels is, naast persoonlijke smaak, een voor de hand liggende: het Griekse woord voor parel is margaritari.

Er zijn nog meer juwelen die de naam van koningin symboliseren. Een variant van de margriet is immers het madeliefje, in het Engels 'daisy'. Dat is tevens de koosnaam van de Deense koningin, en van haar grootmoeder, de Engelse Margaret van Connaught (1882-1920). Deze kleindochter van koningin Victoria, in Scandinavie Margareta genoemd, werd in 1905 de eerste echtgenote van de latere Zweedse koning Gustaf VI Adolf. Hun dochter Ingrid trouwde in 1935 met een Deense kroonprins Frederik en werd vijf jaar later moeder van de huidige koningin. Ter gelegenheid van haar huwelijk werd voor Ingrid een broche in de vorm van een madelief gemaakt met diamanten uit het bezit van haar moeder. Ze droeg het juweel tijdens de trouwdag en bij aankomst in haar nieuwe vaderland Denemarken.

Ook bij latere belangrijke momenten was het juweel een dierbaar aandenken aan haar moeder. In juni 1967 leende ze de broche uit aan haar dochter Margrethe ter gelegenheid van haar huwelijk met prins Hendrik. Kort voor haar overlijden gaf koningin Ingrid het juweel als verjaarsgeschenk definitief aan haar dochter, die daarover ooit zei: 'Toen ik zestig werd, op mijn verjaardag, mijn moeder was kort daarvoor negentig geworden, gaf ze mij haar madeliefbroche. Ik moet zeggen dat dit gebaar mij buitengewoon ontroerde. De broche betekent heel veel voor mij, in de eerste plaats omdat hij van mijn moeder was, maar ook omdat ik hem op mijn trouwdag mocht dragen. En ten slotte omdat ik hem kreeg voor mijn zestigste verjaardag, dat was heel bijzonder.' Sinds die tijd draagt koningin Margrethe de broche bij veel belangrijke gelegenheden. Het is duidelijk een van haar meest geliefde kostbaarheden.

Een tweede juweel met het motief van de madelief is een diadeem dat eveneens door Margaret van Connaught werd gedragen en waarvan de geschiedenis mogelijk terug gaat tot Catharne de Grote. Dit juweel is bezet met diamanten en turkooizen en kan ook gedragen worden als armband. Het wordt dikwijls gecombineerd met de 19de-eeuwse juwelen met turkoois , zoals de oorhangers en drie broches die ook als hangers aan een collier kunnen worden bevestigd.

De turkoois behoort tot de lievelingsstenen van de Deens vorstin. Ze is ook in het bezit van een broche met turkoois en vier diamanten die als huwelijksgeschenk diende van Hertogin van Devonshire aan Margaret van Connaught. Dit juweel staat in de familie dan ook bekend als de Devonshire-broche. Daarnaast draagt de koningin regelmatig moderne juwelen met turkooizen, die waarschijnlijk uit de eigen collectie afkomstig zijn.

In 2000 vervaardigde de Deense goudsmid Torben Hardenberg in haar opdracht een broche in de vorm van een hert en godin van de jacht Diana, bezet met drie grote turkooizen van topkwaliteit. Deze broche kan ook aan een collier worden gehangen en wordt vaak combineert met bijpassende oorhangers met afneembare pendanten.